Pani Swietłana Cichanouska udała się z Białorusi na emigrację i w wielu krajach (także w Polsce) traktowana jest jako przywódczyni białoruskiej opozycji wobec rządów Aleksandra Łukaszenki. Przyjmowana jest przez władze z honorami należnymi oficjalnym przedstawicielom obcego państwa. Polska słusznie uważana jest za kraj przyjazny Białorusi i aspiracjom politycznym jej mieszkańców. Pani Cichanouska w Polsce spotykała się z powszechną sympatią – do czasu, gdy wzięła udział w antyrządowej imprezie politycznej. Zareagował na to bardzo ostro wicemarszałek Sejmu RP. Rozpętała się burza.

Kilkakrotnie taksówkarz (za każdym razem inny, oczywiście) uskarżał mi się na „beznadziejnie niską emeryturę”. Rzeczywiście, wymieniane przez nich sumy nie zapewniały godnego życia. W toku dalszej rozmowy okazywało się, że „na taksówce” każdy z nich pracuje już kilkadziesiąt lat. Na zarobki żaden z nich nie narzekał (no może trochę teraz, w pandemii). Pytałem jaką składkę na ZUS płacili? „Oczywiście – najniższą, jak każdy.” I tu rozmowa się rwała, bo zadawałem dwa pytania: to czemu reszty nie oszczędzał? Oraz, dlaczego teraz chciałby, żebym ja z moich podatków płacił za jego emeryturę?!

Wraca dyrektor Dariusz Jakóbek do pracy w XXXIV LO. Kilka tygodni temu zakazał używania symboli politycznych przez uczniów w internecie na ekranach używanych w czasie zdalnego nauczania. Powodem było to, że jedna z uczennic umieściła tam symbole „strajku kobiet”. Dyrektor uznał to za sprzeczne z Regulaminem szkoły. Lewicowa Wiceprezydentka miasta dwa miesiące temu zawiesiła dyrektora. Sprawa ostatecznie trafiła do rozpatrzenia przez odpowiednią Komisję w Min. Edukacji Narodowej. Ta uwolniła dyrektora od zarzutów i przywróciła go do pracy.

Jutro Archidiecezja Łódzka będzie obchodzić Święto Eucharystii. Ustanowiono je dla upamiętnienia Kongresu Eucharystycznego, który odbył się 34 lata temu oraz w związku z wizytą Ojca św. Jana Pawła II w Łodzi. Przy okazji tej Rocznicy odżyły różne wspomnienia. W tym także te przykre, związane z działaniami komunistycznej władzy. Pol latach, już w niepodległej Polsce b. działacz partyjny (I Sekretarz Komitetu Łódzkiego PZPR) oraz Prezydent naszego miasta z komunistycznego nadania, stwierdził, że tamte działania „były niepotrzebne”. Nie określił – które? Bo było ich wiele – tak wiele, że ks.

W roku 2011 przez Afrykę Północną i Bliski Wschód przetoczyła się fala (a właściwie „tsunami”) buntów, zamieszek, starć zbrojnych i rewolucji, które „demokratyczny Zachód” nazwał „Wiosną Arabską”. Politycy w swych oś­wiadczeniach i publicyści w komentarzach prześcigali się w komplementowaniu „walk o de­mokrację”. Nie ulega wątpliwości – w przytłaczającej większości tych krajów rzą­dzi­li dykta­torzy jawnie lekceważący demokratyczne procedury, a w pozostałych pa­no­wali dziedziczni władcy o równie sceptycznym podejściu do „woli ludu”. Komentatorzy tych wydarzeń nie ograniczyli się do pochwał.

Zachowanie dwóch senatorów, dzięki którym głosowanie nad ustawą ratyfikacyjną umożliwiło jej przyjęcie bez „preambuły zawierającej ...ble, ble, ble”, spotkało się ze zrozumiałą awanturą wewnątrz ich formacji politycznej – wszak postąpili niezgodnie z ustaleniami. Ale dotknęła ich także prześmiewcza krytyka zwolenników przyjęcia unijnego programu bez zbędnych dopisków. Niesłusznie. Należało ich pochwalić za patriotyczne i obywatelskie zachowanie. I za okazaną odwagę. W ogniu krytyki z obu stron zaczęli się głośno tłumaczyć i deklarować stałość swej lojalności wobec swej formacji politycznej.

W czerwcu i lipcu na północnych obszarach naszej półkuli można obserwować niezachodzące Słońce, obecne na widzialnym nieboskłonie przez 24 godziny. W Europie są dwa miejsca szczególnie popularne wśród turystów chcących przeżyć to niezwykłe zjawisko. To Tromso i North Cape w Norwegii. Tromso jest najdalej na północy położonym miastem „wojewódzkim” Norwegii. Jest to jednocześnie „najbardziej północna” siedziba diecezji rzymsko-katolickiej na świecie. Centrum miasta znajduje się na wyspie położonej pośrodku fiordu wcinającego się głęboko w Półwysep Skandynawski.