Jerzy Kropiwnicki

Sebastian M. kierowca, który jadąc z ogromną szybkością, uderzył w auto, którym jechała trzyosobowa rodzina i doprowadził do tego, że spłonęli oni żywcem, "boi się linczu w Polsce". Bardzo bogaty synalek bardzo bogatych rodziców odjechał z miejsca wypadku, porzucił swe auto i w niewyjaśniony sposób zbiegł z pobocza autostrady A-2. Policja wykazała się niezwykłą opieszałością w działaniu, skoro zdołał dotrzeć do domu (lub skomunikować się z rodziną) i wyposażony w dwa (lub więcej?) paszporty oraz odpowiedni zasób dewiz odleciał z lotniska w Polsce do Niemiec(?), Turcji(?), a stamtąd do Dubaju.

Od wielu lat zgłaszane są postulaty likwidacji tego przywileju. Zgłaszane są na ogół przed wyborami, a po wyborach zapomina się o tych zamiarach. Uważam, że immunitet należy przekształcić: nadal nie powinno się pozwolić na to, by policja wg swego „widzi mi się” mogła zatrzymać posła czy senatora na słynne 48 godzin. Bo wtedy mogłoby się okazać, że o wynikach głosowania decyduje policjant lub jego zwierzchnik zatrzymując „bez ważnego powodu” kilku parlamentarzystów. Ale na chowanie się „za immunitetem” przestępców też nie można nadal pozwalać. Czy nowy Sejm potrafi rozwiązać ten problem

W niedzielnym programie TVP 1 pt. „Na polską nutę, czyli biesiada nad biesiadami” wykonano m.in. piosenkę „Jarzębina czerwona”. Uprzejmie informuję, że tę „polską” pieśń biesiadną stworzyli Rosjanie. Jej oryginalny tytuł: „Oj, Riabina Kudriawaja...” muzykę napisał Jewgienij Rodygin a wykonanie oryginalne było dziełem Gosudarstwiennowo Uralskowo Ruskowo Narodnowo Chora. W sumie – nadzwyczaj „polska” pieśń biesiadna. Brawo organizatorzy!

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

2 października 2023

Bp Antoni Baraniak był najbliższym współpracownikiem ks kard. Stefana Wyszyńskiego. UB aresztowało ich tego samego dnia 25.września 1953 r. Plan ubecja miała perfidnie prosty: zmusić torturami biskupa do złożenia (podpisania) zeznań, które umożliwiłyby wytoczenie procesu Prymasowi, pozbawienie go szacunku u ludzi fałszywymi oskarżeniami potwierdzonymi przez „najbliższego współpracownika, sekretarza i zastępcę Prymasa jako Arcybiskupa Gnieźnieńskiego”. Plan się nie powiódł mimo poddawaniu go bardzo ciężkim przesłuchaniom, w których używano bestialskich metod fizycznych i psychicznych.