Grupa Robocza KK (część III)

z naszego archiwum

Grupa Robocza Komisji Krajowej to przykład politycznej mądrości. Także Ofiara, patetycznie rzecz biorąc, na Ołtarzu Ojczyzny. Tylko Przywódcy, Politycy(przez duże „P”!) na co dzień mają świadomość bezinteresownej służby. Chcę wierzyć, że fakt nieudokumentowania GR do tej pory podyktowany jest polityczną asekuracją np. p. Jerzego Kropiwnickiego, jednak nie z powodów osobistych, politycznych ambicji, a strategicznych, politycznych celów. Taką służbę wykonała GR. Dziękuję p. Ryszardowi Wyczachowskiemu za podstawowy, gruntowny, pierwszy merytoryczny głos pokazujący Grupę Roboczą KK. Do tej pory nie spotkałem żadnego dokumentu w Internecie (nie licząc swoich i innych zaczepień przy okazji pisana o latach osiemdziesiątych XX w.).

Grupa Robocza – nazwa politycznego pomysłu na konsekwentną próbę niedopuszczenia do zmonopolizowania politycznego życia opozycji antykomunistycznej przez KKW wzięła się z rozmowy. Zarzekam się po raz kolejny, że to nie ja jestem tym, który powinien dokumentować GR. Tak więc powtórzę za swoją pisaniną. Jedni w ogóle nie byli internowani, inni zaraz wyszli. Byli tacy, którzy siedzieli długo, bo np. do 1984 roku. Były wiezienia, np. sprawa R. Wyczachowskiego i „Solidarność Wojenna”. Jeszcze w 1988 roku przygotowywano się do internowania ludzi.

Tak więc nie pamiętam dokładnej daty 1984 roku. Z więzienia wychodzą: Jerzy Kropiwnicki, Andrzej Słowik, Grzegorz Palka. Ku totalnemu zaskoczeniu bezpieki Grzegorz Palka nie jedzie do domu do Łodzi, tylko do Gdańska do Lecha Wałęsy. Spotyka się z Lechem Wałęsą. Z rozmowy panów wynika, że LW ma już na nuty rozpisane kierownictwo opozycji i dla niego i kolegów nie ma już pracy. Oczywiście mowa o KKW. Grzegorz Palka Wyjaśnia szefowi Solidarności, że jest posłańcem swego szefa Andrzeja Słowika i że, LW powinien spotkać się z AS. Panowie rozeszli się z ustnym zaleceniem, aby koledzy z Łodzi powołali taką tam Grupę Roboczą, która zatroszczy się o wdowy, sieroty, składki członkowskie. LW obiecał, że spotka się z AS. Do spotkania nigdy nie doszło. Bramkarze z KKW dopilnowali, aby LW nie spotkał się z liderami GR. Tu wspomnę, że Andrzej Słowik swoim strajkiem głodowym w więzieniu uzyskał status więźnia politycznego. To przełom w komunizmie. Chrześcijańskie Związki Zawodowe z Francji zapraszają więźnia politycznego do siebie i taki jest początek budowania rzeczywistej, poważnej alternatywy na solidarnościowe (...) i późniejszy eurokołchoz.

W oczekiwaniu na kwerendę, świadectwa uczestników i z tego wynikające rzeczowe opracowania wspomnę: Do GR zaciągnął mnie Zbigniew Mroziński. Uczestniczyłem pewnie we wszystkich posiedzeniach GR w Łodzi na przestrzeni 1986 - 1987. Posiedzenia odbywały się w domu państwa Palków na ul. Rozbrat. Dyktat politycznej rozwagi pełnił Jerzy Kropiwnicki. Po bardzo bolesnym odejściu od nas śp. Grzegorza Palki w 1996 r. to JK ma pierwszeństwo do zabrania głosu w sprawie GR. Licząc na kolejne po RW głosy osób wskazanych przez RW - poinformuję.

Grupa Robocza jak wiele pewnie set. na przestrzeni historii naszego narodu wykonała ważny etap i przekazała - pałeczkę polskiego biegu do wolności.

Jeśli chodzi o mnie. O opozycję. 1981-85 "Pioma" - ulotki, zebrania, dyskusje na stołówce, malowanie haseł, akcje na Mieście. Udział w manifestacjach w Warszawie. W 1985 roku wylądowałem w energetyce i (1987?) we władzach Zarządu Regionu Piotrkowskiego NSZZ „S”. Zaangażowałem się w wiele inicjatyw tamtego czasu, w tym w Solidarność i Duszpasterstwo Zawodowe Energetyków -jako człowiek GR, a więc pewnej myśli, idei przewodniej uosabianej przed juntą wojskową poprzez opozycję do KOR, wcześniej do Klubu Krzywego Koła, Komandosów, późniejszego ROAD tego, co ostatnio roztrwonił PIS.

witold k

16 czerwca 2009