Historia Przełomu

Wczoraj minęła kolejna ważna Rocznica jedynej w naszym mieście wizyty św. Ojca św. Jana Pawła II. Papież odprawił wówczas Mszę św. na lotnisku na Lublinku, spotkał się z przedstawicielami łódzkiej inteligencji w Katedrze oraz z łódzkimi robotnicami w Zakładach „Obrońców Pokoju”. Dla mnie ta wizyta miała także bardzo osobiste wielkie znaczenie. Ks. bp (dziś abp) Władysław Ziółek powierzył mi odczytanie jednej z intencji Modlitwy Wiernych – adresowanej do ludzi pracy.

Tusk po raz kolejny udowodnił, że 4.czerwca nie może być Świętem Narodowym związanym z dziedzictwem „Solidarności”. Dwukrotnie wystąpił przeciw dziedzictwu walki „Solidarności” z komuną. Po raz pierwszy, gdy w koalicji z postkomuną uczestniczył w obalaniu rządu Jana Olszewskiego, po raz drugi – gdy w koalicji z postkomuną odsuwał od władzy rząd Zjednoczonej Prawicy. Oba obalane przez niego rządy były popierane przez NSZZ „Solidarność”. Jego niedawne wystąpienie na wiecu „rocznicowym” w Warszawie nie zostawia wątpliwości – było pełne nienawiści do postsolidarnościowej centro-prawicy.

1.Maja był w PRLu dniem konfrontacji – zwłaszcza w stanie wojennym. Komuna organizowała pochody – „Solidarność” kontrobchody. W Łodzi „Solidarność” zbierała się na wiecu pod Tablicą na ścianie kościoła na rogu ul. Tuwima i ul. Sienkiewicza upamiętniającą masakrę polskich robotników na Wybrzeżu w 1970 r. Uważaliśmy, że to bardziej właściwe, niż wspominanie wydarzeń z innego kontynentu. W jednym z przemówień – zanim nas ZOMO rozgoniło – oświadczyłem, że póki w Łodzi będę i stan zdrowia pozwoli – będę pod tą tablicą. Zawsze o 12.00. Tak będzie również jutro