Witold Kowalczyk

Do sztambucha ideowym postaciom z TPPT.

Sprawa towarzystwa wzajemnej adoracji; skutecznie od 1987 roku organizującego kwestę na rzecz odnawiania politycznie bezpiecznych piotrkowskich nagrobków, jest toksyczna.

Dlaczego tak jest? Patrząc od daty powstania inicjatywy. 1987 (totalne uwłaszczanie się aparatu PRL) i nie wychyleniu się organizatorów do piotrkowian polskiego Sierpnia 80’ tamtego czasu i później stanowi swoistą barierę. Zwrócę tu uwagę, że była to forma oddzielenia się od oligarchii bezpieki, nie mająca jednak odwagi z nami się spotkać. Woleli milczkiem rondelek oprzątać.

z naszego archiwum

Byłem tam w październiku 1984 – na Żoliborzu.

Czterdzieści lat to wystarczająco dużo aby na nowo podzielić się (w jednym miejscu) bardzo mocnym doświadczeniem.

Mowa o osobistym udziale w modlitwie w kościele zbudowanym odwrotnie – tyłem do ulicy - (błogosławiony Stefan Wyszyński) zaraz po podaniu komunikatu o tym, że znaleziono ciało kapłana Jerzego Popiełuszki. W rozproszeniu w kilku miejscach o tym wspominam.

No to. Mamy za polskim “Golono Strzyżono”, że wspomnę, za panem Wacławem Potockim, tak subtelnie realizowaną fraszką za II RP w szczególności III RP. Kogo my tu mieliśmy.

Studenta historii, który zamiast historię studiować zaliczał przedmiot malując słupy stoczniowe. Gdańska jak widzimy Niemiec nigdy nie odpuścił; owinął kilku swymi pieniędzmi i wyhodował kilku; nas interesuje Donald. Tak ten wystraszony z “Nocnej Zmiany”. Zmiany na nowo umacniającej znaczony (1983) postubecki biznes z niemiecką długą ręką trzymającą się Wisły. Granicy interesów w Euroazji.