Refleksja

Lęk, obawa - co stanie się jutro? Czujesz się niezastąpiony. Starasz się żyć, jak potrafisz, jak wychowali cię rodzice. Wychowujesz dzieci zgodnie z nauką Kościoła. Cieszysz się ich szczęściem. Myślisz co będzie, kiedy mnie braknie? Otóż życie idzie dalej, nie cofa się. Nic się nie stanie, czasem ktoś nie zauważy, troszkę zmiany, troszkę smutku, potem codzienność, która goni. Co zostanie po nas, jakieś fotografie, wspomnienia, może jakiś nagrany film rodzinną kamerą. U jednych zostaniesz w pamięci jako wartościowa osoba. Wspomną Cię wtedy ciepło. I tak dwa pokolenia, potem zostają dokumenty, które przypominają, że istniałeś.

Jesteśmy stworzeni, aby żyć na ziemi. Przebywamy na niej, jako pielgrzymi, przez pewien czas, nie wiemy ile mamy czasu. Wykorzystajmy ten czas jak najlepiej, choć czasem rzucają nam kłody pod nogi, obwiniają nas za coś czego nie zrobiliśmy - aby móc zasłużyć na życie wieczne, które nas czeka.

Małgorzata K http://malgorzata.kowalczyk.info.pl/
21.01. 2011