Skip to main content

Pielgrzymi powrócili do Piotrkowa

portret użytkownika Admin
145PPP.png

Jezu ufam Tobie.
Minione dni, 11 – 19 lipca, to czas pielgrzymki mieszkańców Piotrkowa do tronu Pani Jasnogórskiej. W tym roku przebiegała ona pod hasłem „Jezu ufam Tobie”; dziękowaliśmy za kanonizację św. Jana Pawła II i Jana XXIII, zanieśliśmy wszystkie intencje, trudne sprawy miasta i regionu; te intencje, które kryły nasze serca – osobiste, ale również te powierzone nam przez tych wszystkich, którzy nie mogli, albo z różnych sobie znanych powodów nie chcieli wyruszyć w drogę. Pochylaliśmy się nad uczynkami miłosiernymi co do duszy i co do ciała, nad znaczeniem naszej relacji do Pana Boga, Jego Kościoła, nad jednością z drugim człowiekiem; była to też próba odpowiedzi na pytanie o kondycję naszych rodzin, miejsc pracy, w których pracujemy itd. Niech każdy pielgrzym sam odpowie sobie na pytanie, czy tegoroczna pielgrzymka przybliżyła go do Boga; czy podczas drogi dobrze czas został wykorzystany; czy raczej niewiele się zmieniło w życiu po powrocie do domu...

Wspólnie jako przedstawiciele społeczności naszego miasta, dobrowolnie podjęliśmy ten trud. Pielgrzymka to przecież ćwiczenia duchowe, rekolekcje, tylko trochę inaczej przeżywane. Dla wszystkich wokół mamy być obrazem pielgrzymującego Kościoła i świadkami wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego. Mijaliśmy różnych ludzi. Jedni patrzyli na nas z podziwem, inni z niedowierzaniem, jeszcze inni z pogardą i drwiną. Nieważne. My dawajmy świadectwo wobec współczesnego świata, że wiara determinuje potrzebę i chęć pójścia za Chrystusem.

Trwamy w okresie przygotowania do przeżycia 1050. chrześcijaństwa na polskiej ziemi, przygotowania do Światowych Dni Młodzieży w jedności z Ojcem świętym Franciszkiem w 2016 r. Pielgrzymując i odnajdując nasze chrześcijańskie "tu i teraz" stajemy się uczestnikami niezwykłego biegu historii; korzystamy z dorobku naszych ojców i przyjmujemy na siebie odpowiedzialność za chrześcijańską przyszłość kolejnych pokoleń. Spróbujmy przyjrzeć się, jak to nasze chrzcielne posłannictwo realizujemy w dzisiejszym świecie. Niewygody, trudności, zmęczenie niech będą naszą ofiarą w intencji umocnienia naszej wiary. Zanieśliśmy ze sobą problemy naszych środowisk, parafii, naszego miasta. Wszyscy potrzebujemy jedności – tej zewnętrznej ale, przede wszystkim tej w wymiarze naszego ducha. Nie zdobędziemy jej inaczej jak tylko na drodze jedności z Panem Bogiem. Niech trud pątniczy zaowocuje w nas wiarą, która da nam siłę, nadzieją, która nigdy nie zawiedzie i wszechogarniającą miłością, bez której wszystko jest blade i bezużyteczne.

Pielgrzymka to nie tylko pątnicy na drodze. O pielgrzymce myśli się już długo wcześniej. W tym miejscu raz jeszcze chciałbym powtórzyć, że w ty roku pielgrzymowało nas 560 osób. Czy to dużo czy mało? Warto zauważyć tych z nas, którzy szli po raz pierwszy oraz tych, którzy szli z innych miejscowości, m. in. z Będkowa, Wolborza, Moszczenicy, Bełchatowa, Łodzi, Warszawy, Tomaszowa Maz., To jest ważne, aby o naszej pielgrzymce było słychać także poza Piotrkowem. Tegoroczną nowością na naszej pielgrzymce była „Grupa Milczenia”, która spotkała się z życzliwym przyjęciem.
Dziękuję kapłanom – przewodnikom grup i wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do tegorocznego pielgrzymowania:

  • JE Ks. Bp Ireneusz Pękalski;
  • Ks. Michał Tyszecki;
  • Ks. Dziekan Andrzej Chycki;
  • Ks. Łukasz Leśniewski;
  • Ks. Paweł Kutynia;
  • Ks. Remigiusz Wysocki;
  • Ks. Szczepan Zacha;
  • Ks. Maciej Gortyński;
  • Kl. Jakub Piątkowski;
  • Ks. Prałat Stanisław Socha (opiekun Grupy Duchowej);
  • Ks. Paweł Szubert (homilia na wyjście);

    Dziękuję młodzieży, która od 1 lipca poświęciła swój czas wakacyjny i zapisywała pielgrzymów; Dziękuję za trud włożony w przygotowanie projektów plakatów, identyfikatorów, znaczków itd. Dziękuję im za wsparcie swoją osobą i entuzjazmem, że podjęli się trudu współtworzenia tegorocznej pielgrzymki.

  • Dziękuję Pracownikom Urzędu Miasta i Powiatu Piotrkowskiego za pomoc;
  • Dziękuję panom ze Służby Bagażowej;
  • Dziękuję Służbie Technicznej za to, że było nas słychać na drodze;
  • Dziękuję Służbie Porządkowej za czuwanie nad naszym bezpieczeństwem;
  • Dziękuję pielgrzymkowej Służbie Zdrowia;
  • Dziękuję panu ze „Źródełka”;
  • Dziękuję paniom z pielgrzymkowej kuchni;
  • Dziękuję panu, który po nas sprzątał;
  • Dziękuję Policji i Straży Miejskiej za pomoc i zabezpieczenie trasy wyjścia i wejścia pielgrzymów;
  • Dziękuję wszelkim innym urzędom miejskim i powiatowym, którzy okazali nam jakąkolwiek pomoc;
  • Dziękuję wszystkim pielgrzymom.

    Dziękuję mediom za objęcie patronatu medialnego nad pielgrzymką. Dziękuję wszystkim innym firmom i bezimiennym darczyńcom, którzy w jakikolwiek sposób wsparli nasze tegoroczne pielgrzymowanie.

    Czas wakacyjny w pełni. Zapewne wielu z nas wyjedzie na wypoczynek, inni wrócą do pracy, do swoich obowiązków. Wszędzie tam, gdzie jesteście lub będziecie dawajcie świadectwo o tym wszystkim, czego doświadczyliście. Idźcie, wracajcie do swoich. Byliście na 145. Pieszej Pielgrzymce Piotrkowskiej na Jasną Górę.

    PS. Za rok niech każdy zaprosi przynajmniej jedną osobę na pielgrzymkę.

    Ks. Tomasz Estkowski – Kierownik Pieszej Pielgrzymki Piotrkowskiej na Jasną Górę.

  • 5
    Ocena: 5 (2 głosów)
    Twoja ocena: Brak

    Moje pielgrzymowanie

    portret użytkownika witold k
    5

    Moje pielgrzymowanie dołożę jeszcze, że choć niebawem minie 20 lat, jak nie chodzę - nie liczę tych 2 może 3 w jedną stronę, to; mocy, siły, nadziei, łaski, jeszcze mi starcza... że Pielgrzymka - Pielgrzymi to Świadectwo i Wzór do naśladowania.

    Opcje wyświetlania odpowiedzi

    Wybierz preferowany sposób wyświetlania odpowiedzi i kliknij "Zapisz ustawienia" by wprowadzić zmiany.