Rocznica wielkiego zwycięstwa nad armią rosyjsko-szwedzką

Kilka dni temu minęła niemal zupełnie zignorowana przez media rocznica wielkiego zwycięstwa nad armią rosyjsko-szwedzką. Do decydującego starcia doszło 4.lipca 1610r. pod Kłuszynem. Wojskami Rzeczypospolitej dowodził wielce zasłużony hetman Stefan Żółkiewski. Dowództwo armii przeciwnej sprawował kniaź Dymitr Szujski, brat cara moskiewskiego Wasyla. Armia rosyjsko-szwedzka liczyła 35.000 żołnierzy (w tym 30.000 Rosjan). Polskie oddziały liczyły 7.000 jazdy (w tym 5.000 husarzy) i 200 żołnierzy piechoty z 2 lekkimi działami. W bitwie poległo 400 żołnierzy polskich (i litewskich) oraz 15.000 Rosjan i 2.000 żołnierzy najemnych walczących pod rosyjskim dowództwem. Tego samego dnia skapitulowała rosyjska twierdza Carowe Zajmiszcze. Oznaczało to w sumie całkowitą klęskę rosyjskich sił zbrojnych. Hetman Żółkiewski pomaszerował na Moskwę. Bojarowie zdetronizowali cara Wasyla, a następnie wydali Polakom obu braci Sujskich. W listopadzie tegoż roku Polacy zajęli Kreml. Carowie Szujscy zostali przewiezieni do Polski i złożyli hołd (tzw. Hołd Ruski) królowi Zygmuntowi III i jego synowi Władysławowi IV. Po kilku latach zmarli w niewoli na ospę i zostali pochowani cerkiewnej kapliczce w Warszawie. Władze rosyjskie (i sowieckie) postarały się o zatarcie wszelkich śladów owej klęski i upokorzenia. Rosjanie uzyskali wydanie trumien ze szczątkami swych władców i wymusili usunięcie inskrypcji upamiętniającej to zwycięstwo oręża polskiego z Sali Tronowej Zamku Królewskiego. Władze sowieckie postarały się o to, by zniknął wszelki ślad kapliczki prawosławnej stojącej przez kilkaset lat na rogu ul. Świętokrzyskiej i Krakowskiego Przedmieścia. Jedno z największych zwycięstw oręża polskiego nie znajdowało należytego odzwierciedlenia w PRLowskich podręcznikach historii. Obraz Jana Matejki „Hołd Ruski” nie istniał w świadomości większości Polaków. Jedyne miejsce, gdzie można było znaleźć wspomnienie tamtego triumfu – to słabo czytelny zapis w j.łacińskim na tablicy w dolnej części Kolumny Zygmunta…

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

10 lipca 2020