Nikt z tytułowym bohaterem nie może się mierzyć pod względem rozmiarów niesionej pomocy i opieki. Posiadał po temu specjalne możliwości i to nawet w najcięższych, początkowych latach obozu, bo zastępował kapę jarzyniarni.
Aresztowano go, gdy próbował przekroczyć granicę jako kurier przybywający z Węgier, osadzono go kolejno w więzieniach w Sanoku, na Montelupich w Krakowie, Wiśniczu pod Bochnią.

Redaktor Łukasz Jastrzębski z „Myśli Polskiej” definitywnie przekreśla wszelkie pozytywy wymienionej w tytule postaci. Autor niniejszego artykułu, raczej też o poglądach narodowych i konserwatywnych może w odróżnieniu od pana Łukasza raczej nie pójdzie aż tak daleko, jednak postawi pewne zasadnicze pytania.
21 lat temu zmarł amerykański szpieg na usługach CIA Ryszard Kukliński, który w dzisiejszej w Polsce ma swoje muzeum, pomniki i ulice.

Pierwszą z tych zbrodni było oczywiście wywołanie zupełnie nieprzygotowanego Powstania Warszawskiego, doprowadzenie do zagłady 200 tys. osób spośród ludności cywilnej i zniszczenia stolicy przez Niemców. Drugą wielką zbrodnią rządu londyńskiego był wydany dla Polaków zakaz bronienia się przed Rzezią Wołyńską.
Podczas kolejnych rocznic rozpoczęcia Rzezi Wołyńskiej musimy zadać sobie fundamentalne pytanie: czy ówczesne Polskie Państwo Podziemne, polskie elity – uczyniły wszystko, by uchronić, a następnie ratować mieszkańców Kresów przed banderowskimi ludobójcami.

Ten artykuł o Armenii jest dalszym ciągiem poprzedniego. Ormianie nadto dobrze wiedzieli, co czeka ich rodaków pod władzą azerską. Okręg Nachiczewania, jeszcze w latach 20-tych XX w. absolutnie ormiański, w naszych czasach „oczyszczono” z Ormian, ich kościoły i klasztory zburzono, a cmentarze zaorano. Żadna oświecona persona na zachodzie nie ujęła się za Ormianami na tamtym terenie. Nie zapadła żadna uchwała ONZ potępiająca unicestwienie ormiańskich pomników kultury. UE nie nałożyła swoich bzdurnych sankcji na Azerbejdżan. Cisza.