Nielegalny żydowski bank okradał Polaków

Żydowscy historycy coraz częściej oskarżają naszych przodków o rzekomo wrodzony „antysemityzm”. Jednocześnie, inicjatywy mające ukazywać historię żydowskich osiedleńców w Polsce unikają dosłownie jak diabeł święconej wody tematów ukazujących czarne karty ich obecności.
Aby jednak kiedykolwiek mieć możliwości mówić o szczerym pojednaniu z Polakami, którzy gościli u siebie społeczność żydowską. Żydzi sami muszą pochylić się nad ich wrogim postępowaniem wobec gospodarzy, którzy przyjmowali ich jako gości w swoim kraju.
Nielegalny żydowski bank okradał polski Skarb Państwa. Polskie środowiska narodowe w okresie II RP nawoływały do patriotyzmu gospodarczego, który miał charakteryzować się krótką i prostą zasadą: swój do swego po swoje.
Jednocześnie przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego podejmowano kroki, aby ograniczyć monopol społeczności żydowskiej w ważnych dziedzinach życia społecznego. W tym okresie jednak społeczność żydowska podejmowała liczne kroki, bezpośrednio uderzające w państwo polskie i wzbudzające oczywistą niechęć Polaków do tego rodzaju gości. Ciekawy tego przykład stanowiła koszer-nostra, która działała w Wielkopolsce.
Sompolno to miasto położone w powiecie konińskim w północno-wschodniej części województwa wielkopolskiego. Leży ono na Pojezierzu Kujawskim. Miejscowość wchodzi należy do tzw. Kujaw Leśnych (Borowych) i jest jedną z najstarszych osad na tym terenie. Przez miasto przepływa rzeczka Ubiedze, lewobrzeżny dopływ Noteci [1].
Na początku stycznia 1938 roku miasteczkiem wstrząsnęła afera finansowa, uderzająca w polski Skarb Państwa. Jak informowała ówczesna prasa, całkiem przypadkowo ustalono, że pomiędzy lokalnymi i przyjezdnymi żydowskimi kupcami prowadzone były dość liczne transakcje kredytowo-wekslowe.
Kontrola finansowa, którą przeprowadziły władze skarbowe, wykazała, że wszelkie pożyczki szły z jednego źródła: z prowadzonego przez grono zamożniejszych kupców i właścicieli nieruchomości Żydów z tajnego banczku. Obracając poważniejszym kapitałem, banczek ten udzielał pożyczek kupcom żydowskim na wysoki procent. Zupełna tajemnica, obowiązująca klientów banczku, pozwalała na ukrywanie przez długi czas transakcyj, narażając Skarb Państwa na straty (…)
Kasa nie posiadała bynajmniej charakteru filantropijnego, przeciwnie, pobierała wysokie procenty. Dłużników, niepunktualnych umiała przycisnąć nawet licytacjami. Ci dyskretnie milczeli, aby tylko nie wydać tajemnicy, która była wygodna dla kupiectwa żydowskiego.
Oczywiście kasa pożyczkowa, ponieważ była tajną, nie płaciła żadnych patentów, podatków, opłat stemplowych itp. Szkody na jakie przy tym był narażony Skarb Państwa muszą być niewątpliwie duże, jeśli miejscowi Żydzi wygadali się, że banczek funkcjonował od lat chyba 40! Dokładnej daty powstania nie pamiętają jego obecni współwłaściciele. Widocznie prowadzony był jeszcze przez ich ojców[2].
Niniejsza historia ukazuje niestety również [„również” czy „przede wszystkim”?] czarne karty stosunku żydowskich gości w Polsce wobec swoich gospodarzy. Fakt, że powołali tajny bank, działający jedynie wśród społeczności żydowskiej, który był gotów wobec spóźniających się ze spłatami na licytacje, ukazuje nam wyraźnie dalekie od ideału cechy społeczności, która ukazywana jest nam jako sielankowa i godna podziwu.
[1]J. Dębiński, Życie społeczno-polityczne mieszkańców Sompolna w ciągu wieków, [w:] Parafia Św. Marii Magdaleny w Sompolnie na tle historycznym, pod red. W. Krzywańskiego, K. Rulki, Włocławek 2011, s.37.
[2]Niezwykła afera w Sempolnie. Żydowska tajna kasa pożyczkowa, Echo, 1938, R14, nr 14, s.1.
Bibliografia
https://www.magnapolonia.org/nielegalny-zydowski-bank-okradal-polski-ska...
Dębiński, Życie społeczno-polityczne mieszkańców Sompolna w ciągu wieków, [w:] Parafia Św. Marii Magdaleny w Sompolnie na tle historycznym, pod red. W. Krzywańskiego, K. Rulki, Włocławek 2011.
Niezwykła afera w Sempolnie. Żydowska tajna kasa pożyczkowa, Echo, 1938, R14, nr 14

Jacek

14 maja 2025