Historia

4.lipca 1610 r. wojska polskie pod wodzą hetmana Stefana Żółkiewskiego odniosły wielkie zwycięstwo. Armia polska liczyła ok. 2.700 zbrojnych. Siły zbrojne Moskali i Szwedów liczyły ok. 18.330 żołnierzy. O zwycięstwie Polaków zadecydowała szarża husarii. Konsekwencją tej bitwy było wkroczenie wosk polskich do Moskwy, na Kreml, aresztowanie carskiej rodziny i zmuszenie cara i jego brata do złożenia hołdu polskiemu królowi. To było jedno z największych zwycięstw w naszej historii. Uczniowie mojego pokolenia nie mieli możliwości o niej się dowiedzieć. Nie było jej w podręcznikach.

Francuzi wybudowali wspaniałą linię betonowych schronów i transzei nasyconych działami i karabinami maszynowymi. Przedpola pełne był pułapek i min. Niemcy je sprawnie i szybko obeszli wybierając trasę przez Belgię. Belgia nie była traktowana jako zagrożenie dla Francji, była krajem zaprzyjaźnionym, więc „nie wypadało” na tej granicy budować zapór. Dlaczego teraz o tym piszę: bo bardzo poważna, opiniotwórcza gazeta opublikowała szkic zapór, jakie zostaną rozbudowane na granicy z Białorusią i z Rosją. Nie ma ich tylko wzdłuż 104-kilometrowej granicy z Litwą.

23.lutego minęła 25 Rocznica ratyfikacji Konkordatu między Polską a Stolicą Apostolską. Traktat wynegocjował rząd Hanny Suchockiej (byłem członkiem tego rządu). Ratyfikowany został przez Ojca św. Jana Pawła II w Watykanie i Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego w Warszawie. Z lewicy odzywały się głosy protestu. Podnoszono absurdalne argumenty, że „Polska zostanie uzależniona od Kościoła tak, jak przedtem od Związku Sowieckiego” oraz że „władzę w Polsce obejmie OPUS DEI. Niewiarygodne, ale takie argumenty padały z ust absolwentów uniwersytetów, czasami posiadających tytuł profesora…