Historia

Otrzymałem zaproszenie na uroczystości Rocznicy Wybuchu Powstania Styczniowego od biuro@odszkodowani z ze wstępem w postaci piosenki o tym jak to „nasi chłopcy poszli w bój bez broni”.

Dlaczego upowszechnia się tę prześmiewczą piosenkę, ukazującą Polaków jako narwańców i kretynów? Szlachta, która przystąpiła do Powstania, miała bardzo dobrą broń myśliwską „na grubego zwierza”, a chłopi mieli kosy na sztorc lepsze od bagnetów – owszem – brakło armat. Ale przypominam, że to Powstanie „bez broni” trwało grubo ponad rok.

Co roku z okazji kolejnej Rocznicy Wprowadzenia stanu wojennego, czyli wybuchu wojny „Jaruzelsko-polskiej”, media zamieszczają wspomnienia różnych osób z ich doświadczeń tego dnia. I zawsze Szanowni Redaktorzy płci obojga opowiadają o swojej wielkiej krzywdzie – bo nie obejrzeli teleranka. Jakoś nie zdarzają się w tych wspomnieniach tacy, którym „panowie milicjanci zabrali tatusia, a mamusia potem bardzo płakała”, ani tacy, którzy wspominali, że „tatuś/mamusia nie wrócili do domu, bo byli na strajku i stamtąd wzięli ich do aresztu”.

Nie można było? Dlaczego nie można było!