Każdy chrześcijanin (wielki tydzień) co dzień bliżej i bliżej… uzmysłowi sobie czas od Niedzieli Palmowej po Mękę i Śmierć Jezusa Chrystusa. Uświadamia sobie, że ówcześni uczeni (jak mówili) od wjazdu Jezusa do Jerozolimy nie mogli już dalej kłamać we własnych sumieniach, że nie wiedzą, z Kim mają do czynienia. Nie mogli nie wiedzieć, że ich pozycja z godziny na godzinę słabnie. Tylko jeden z nich - uczony – nie chciał brać udziału w spisku i w donoszeniu na ziomka do ówczesnej unii europejskiej. Z premedytacją dokonali politycznego zabójstwa.

Na boku zostawiam ostatnio przywołane umniejszanie Antoniego Macierewicza u nas przez maniutkomanię, bo przecież cała nasza polityka - II RP, PRL, III RP, to wyścig naiwniaków, byłych panów, których niewola niczego nie nauczyła.

Obserwuję kolejny polski karnawał, kolejne zdobycze, których już nie oddamy i które nie przebiją się pod strzechy homo sovieticus. Tu zwrócę uwagę na fakt, że wraz z przeniesieniem z Moskwy do Brukseli dowództwa nowego europejskiego porządku na Zachodzie, a nie tylko na Wschodzie, zagnieździł się homo sovieticus.