Majdan

Nie miałem zamiaru brać udziału w tych wyborach. Wątpiłem w ich autentyczność. Nie od razu uświadomiłem sobie, że mają one charakter referendum w stosunku do PRL. Zostałem „wrobiony” w zaangażowanie przez zaprzyjaźnionego wówczas mec. Karola Głogowskiego, który reprezentował mnie przed Sądem Pracy w walce o powrót do pracy na Uniwersytecie Łódzkim. Podziwiałem przy tym sprawność jego myślenia o polityce i interpretacje słów i działań. Z mediów dowiedziałem się, że postanowił kandydować do Senatu i że mnie ustanowił swoim pełnomocnikiem. Nie potrafiłem tego zdezawuować.

W czasie przemówienia w polskim Parlamencie Przewodniczący Parlamentu ukraińskiego wspomniał o rzezi wołyńskiej. Powodem była 80 rocznica tych wydarzeń, w wyniku których miała zostać wymordowana ludność polska zamieszkująca tereny Wołynia i Podola. Celem tej czystki etnicznej, zbrodni ludobójstwa, było osiągnięcie sytuacji sprzyjającej utworzeniu niepodległej Ukrainy. Wzorem była czystka dokonana przez Turków na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, dokonanej dla „oczyszczenia” Anatolii z „obce etnicznie ludności”. Tamto ludobójstwo dało pożądany wynik.

Przez kilka dni byłem na Europejskim Kongresie Gospodarczym w Katowicach. Nie miałem możliwości dokonywania wpisów na blogu. Ale słuchałem i czytałem. M.in. przeczytałem art. p.red. Łukasza Warzechy w opiniotwórczym dzienniku Rzeczpospolita. Zrelacjonował tam publikacje prominentnych opiniotwórczych publicystów amerykańskich, którzy sugerowali, że poparcie USA dla Ukrainy będzie zmniejszało się pod wpływem nacisków wewnętrznych i USA będzie zmierzało do osiągnięcia porozumienia pokojowego z Rosją.