z naszego archiwum
Kto dziś z wszelakich wierchuszek, na co dzień, pamięta nieokiełznaną nadzieję polskiego Sierpnia i realizatorów idei po przełomie, np. Wacława Orzechowskiego? Niezliczoną ekspansję pomysłów, inicjatyw, programów. Kto oddaje szacunek (nie kupczy) nieznanemu działaczowi, patriocie, pracoholikowi? (Przypomnę, że niespacyfikowane nadzieje lat dwudziestych XX w, po dzień dzisiejszy dają owoce.) Oni są, aż strach pomyśleć: co by było, gdyby ich nie było? To oni ponoszą największe koszty, poniewierkę, są solą w oku BMW.
