Na progu IV RP

z naszego archiwum

Tutaj mamy przekaz (...).
Podpowiem co należałoby zrobić (a zrobione nie będzie) po to aby Polska Polacy mogli rozpocząć swoje zmartwychwstanie na miarę współczesnych.
Należałoby przeprosić za polityczną naiwność, która była formą (gruba kreska) zasłonięcia trzeźwego osądu sytuacji na rzecz perspektywy widocznego awansu poprzez prawdopodobne zdobycze państwowych żołdów i możliwości.

Narodowy Dzień Pamięci Polaków Ratujących Żydów. Można nie skomentować kolejnego bon motu: święta podporządkowanego politycznej poprawności z dnia.

Przecież już to przerabialiśmy. Wygląda to na „dobre chęci, którymi wyłożono ściany w piekle”. Zawsze umizgi wobec żydowskiego szowinizmu odwracają się o 180o i wykorzystywane są przez tych, do których je kierujemy.

Pisałem już o tym, że p. Premier nie powinien przekształcać wiceministrów w zawodowych urzędników. Czyżby nie odnotował tego, że to dzięki temu, że poprzedni wiceministrami byli w strukturze politycznej i jako tacy, byli zobowiązani podać się do dymisji wraz Premierem poprzedniego rządu? I tego jeszcze wcześniejszego? Że dzięki temu mógł „umeblować” swój gabinet ludźmi, do których miał zaufanie? Gdyby nie to, musiałby on (i jego poprzedniczka) po dzień dzisiejszy być w sporach w Sądzie Pracy chroniącym pracowników przed „nieuzasadnionym zwolnieniem”.

Pan Premier ma rację, że to jest bardzo niezdrowa sytuacja, gdy ministrowie i wiceministrowie zarabiają mniej niż ich podwładni.