Ogólna

z naszego archiwum

Na wstępie ukłon wobec 144-letniej historii pielgrzymki piotrkowskiej. To w związku z pomysłami, których celem jest nowa jakość z roboczym tytułem – nazwą: Łódzka Pielgrzymka – archidiecezjalna. Zadanie ambitne. Jeśli chodzi o hierarchiczność nie demokrację (w kościele) szczególnie ważnym jest uszanowanie podmiotów, które ewentualnie zostaną włączone w nowy byt.

Co jest siłą pielgrzymki? Co, kto, buduje jej wartość? Jakie jest miejsce, jaki jest wkład pątników w powszechny szacunek i siłę drzemiącą w pielgrzymowaniu?

Nie mam większych zastrzeżeń do programu i sposobu, w jaki TVP INFO postanowiła uczcić wybuch Powstania Warszawskiego. Ale kilka rzeczy mnie zdenerwowało. Tak się złożyło, że oglądałem program telewizji publicznej od 6.45. Pierwsza rzecz – to upamiętnienie wydarzenia przy pomocy chwytającej za serce piosenki „Warszawo ma”. Problem w tym, że jej słowa odnoszą się do sytuacji w warszawskim Getcie. Ono w 1944 już nie istniało. Sprawia nam przykrość, gdy okazuje się, że Amerykanom, Anglikom czy Francuzom powstania się mylą, albo, że słyszeli tylko o jednym – o tym w Getcie.

Rola kobiet w konspiracji, powstaniach i rewolucjach w Polsce nie została dotąd należycie opisana. Nie chodzi mi o takie ewenementy jak Emilia Plater – dowódca oddziału powstańczego w przebraniu, ale o coś zupełnie innego. Powiem w pewnym skrócie: jeśli przychodziłem na spotkanie z „zakonspirowaną strukturą” i widziałem, że w mieszkaniu nie ma kobiet – to szybko stamtąd się wynosiłem. Instynkt i rozum podpowiadały mi, że to struktura fałszywa i być może SBcka pułapka. Dzięki takiej taktyce udało mi się uniknąć „wpadki” w okresie działalności po wyjściu z więzienia.