Pan Janusz Korwin-Mikke to specjalista od wywoływania skandali medialnych. Oczywiście takich na miarę możliwości jakie posiada. Możliwości są ograniczone z kilku powodów.

No nie, tego już za wiele! Można dyskutować, ba, nawet trzeba dyskutować o wszystkim, to znaczy - niezupełnie o „wszystkim”. Ładnie byśmy wyglądali, gdyby tak każdy dyskutował o „wszystkim” - jakby nie było prawd raz na zawsze ustalonych i podanych do wierzenia. Więc jeśli nawet nie od razu o „wszystkim”, to przecież o tym i owym podyskutować nie zaszkodzi. Jak sobie człowiek tak podyskutuje, niechby nawet nie o „wszystkim”, tylko na tematy dozwolone i w zatwierdzony sposób, to od razu czuje się częścią wolnego świata.

Trzeciego lipca 2012, wnieśliśmy do Rady Miejskiej projekt uchwały odnoszący się do uhonorowania Lecha i Marii Kaczyńskich. Już wcześniej, zaraz po katastrofie prezydenckiego samolotu (10. kwietnia 2010) takie pomysły zgłaszały środowiska Piotrkowian. Projekt uchwały, także jego uzasadnienie są obiektem publicznej debaty. Mam wrażenie, że owa debata jest ukierunkowana jednostronnie.

Józef Szaniawski urodził się we Lwowie, mieście zawsze wiernym, a zginął w niewyjaśnionych okolicznościach, w Tatrach, spadając w przepaść u stóp Świnicy.

W swoim życiu był wykładowcą uniwersyteckim, publicystą politycznym i historycznym, wydawcą i kustoszem muzeum swojego przyjaciela płk. Ryszarda Kuklińskiego. Był też przez 11 lat konspiracyjnym korespondentem Radia Wolna Europa, za co w 1985 r. został aresztowany i wyrokiem Sądu Wojskowego skazany na 10 lat pozbawienia wolności. W latach 1985–1989 więziony był w Warszawie przy ul. Rakowieckiej, potem w ciężkim więzieniu w Barczewie.