Na progu IV RP

Co? Kto? - zasługuje na uwagę, z tego mijającego ćwierćwiecza. 25 lat (od 1989) to dużo, bardzo dużo... Mój czytelnik zapamięta takie bon moty jak „Bękart z Magdalenki” czy kolejny taktyczny układ „Chamów z Żydami”.

Odbył się kongres Prawa i Sprawiedliwości, na którym dowiedzieliśmy się, że mamy do czynienia z niewyobrażalną sensacyjną reformą - zmniejszenie o 1 % VAT-u i, że Polacy mają dość systemu Donalda Tuska. Powiem szczerze, ja mam dość traktowania polskiego podatnika – obywatela, jako niespełna... Nazywam owe puszczenia oczka do swojej gawiedzi (wszyscy nie tylko PIS to robią), polityczną eugeniką.

Upadek III RP postępuje i postąpić nie może, choć upadek ten jest przesądzony. Dogorywa. Wyciągają z szaf już ostaniach ubeków, konfidentów – maniutków na państwowym wikcie PRL-u (oficjalnie funkcjonariuszy z królową bezpieki WSI, którzy obecnie załapać by się w literaturze chcieli - „wallenrody” jedne...) nic to nie pomaga, bo to pospolici opróżniacze rondelka z PRL-u... Załapali się w III RP (tefałeny, polsaty i pomniejsze znaczone biznesy, które rynek na trzy dekady zablokowały) bo starsi bracia ich woleli, a Kiszczak z łańcucha spuścił. Ale to już koniec. Blisko, coraz bliżej...