Jacek Łukasik

Kilka lat temu doszło w Kanadzie do wybuchu głośnej afery, związanej z rzekomymi tysiącami indiańskich dzieci, mordowanymi w katolickich szkołach na przełomie XIX i XX wieku.

Skrajna lewica, którą wspierały środowiska indiańskie podpalała kościoły i inne katolickie budynki. Rząd premiera Trudeau wydał tysiące dolarów na poszukiwanie rzekomych grobów ofiar. Teraz musiał wstrzymał fundusze, ponieważ wynik poszukiwań to równe 0 (słownie: zero).

Skorzystam z danych, które podawał cytowany przeze mnie w poprzednim artykule profesor Jacek Tittenbrun. Dają one faktyczny obraz gospodarki PRL.

Pierwszym odejściem od zasad socjalizmu było wycofanie się z kolektywizacji wsi i zgoda na powstanie klasy „kułaków”, dzięki której w czasach rządów Władysława Gomułki mogliśmy łatwo zaopatrzyć się w dobrej jakości artykuły spożywcze. Dziwni ci „kułacy” mający raptem po 5-6 ha ziemi, 2 krówki, konika, kilka świnek i trochę drobiu. Kolektywizacja wsi to dla mnie jedna ze sztandarowych głupot bermanowszczyzny.

Nikt z tytułowym bohaterem nie może się mierzyć pod względem rozmiarów niesionej pomocy i opieki. Posiadał po temu specjalne możliwości i to nawet w najcięższych, początkowych latach obozu, bo zastępował kapę jarzyniarni.
Aresztowano go, gdy próbował przekroczyć granicę jako kurier przybywający z Węgier, osadzono go kolejno w więzieniach w Sanoku, na Montelupich w Krakowie, Wiśniczu pod Bochnią.

Niedawno Sejm podjął uchwałę potępiającą Armię Czerwoną za zbrodnie i grabieże dokonane na Górnym Śląsku.
Takie postawienie sprawy i żonglerka terminem „tragedia górnośląska” jest niestety u jednych brakiem roztropności, a u drugich celowym działaniem na rzecz rewizji historii, co samo w sobie jest bardzo niebezpieczne dla Polski. Sama uchwała jest bulwersująca, ponieważ pomija przyczyny tych wydarzeń.