Marian Grotowski

N A Ś W I Ę T O
N I E P O D L E G Ł O Ś C I

Pójdziemy tłumnie.
Staniemy przed zimnym
Kamieniem z granitu.
W dłoniach kwiaty -
Jak zawsze.

Pospiesznie szeptane zdrowaśki,
Blask świecy.

I cóż z tego?
Cóż że na naszych sztandarach
Bóg Honor i Ojczyzna?
Że na naszych sztandarach
Zło dobrem zwyciężaj?

I cisza będzie głęboka,
I milczeć będziemy.
Jak zawsze.
A potem wrócimy do domów,
Smutni i zamyśleni,
Niby rozgrzeszeni.
Jak zawsze.

Trzeba nam mocniej kochać
I więcej pracować,
Rozgrzać serca,
Rozpalić sumienia

Gdy dziecko płacze
Spieszą łzy ocierać.

Gdy płacze młody
Łzy jak ponik złoty
Spadają i nikną pod stopami.

Dopiero gdy ręką starą
Pot ogarniasz z czoła,
Łzy jak kamienie ciężkie
Rodzą się i trwają.

I nie ma wiatru
Aby je osuszył,
Tylko wicher w polu
Wyjący jak pies,
I słychać śmiech w oddali
Jak rechot żab.

Dziś rocznica śmierci podpułkownika LUCJANA BRYCHTA

Mijają już cztery lata, od kiedy na wieczną wartę w niebie odszedł podpułkownik Lucjan Brycht, niezłomny żołnierz Niepodległej Polski.
Był przyjacielem Towarzystwa Patriotycznego i jako przyjaciel pozostanie w naszej pamięci na zawsze. Mimo podeszłego wieku i braku sił, brał udział w uroczystościach patriotycznych które organizowaliśmy.