Witold Kowalczyk

Już mi opozycjonista, polityk, mąż stanu nie odpowie na list. Sprawa Kazimierza Króla. Myślę, że odejście świętej pamięci mecenasa Jana Olszewskiego w tych kolejnych razach (XXX lat) podnoszonych, pod potrzeby manipulowania motłochem, rzekomych porozumień (Okrągły Stół) - to swoisty dar niebios.

Strąceni z piedestału - to dopiero psy ogrodnika. Przy Macierewiczach, Kaczyńskich, Rydzykach wyglądają jak sfora przeniesiona do ogrodu. Szarpali mięso, a teraz mają szarpać jabłka, których nie jedzą. Biznes z „Magdalenki” myśli, że schwycił w tych godzinach (przez płot) pokarm, którym do tej pory się żywił, którego brak sprowadza ich w obłęd.

To tak obrazowo. Do meritum.

Choć jeszcze rzekome męczeństwo katolewicy trwa, od 20 stycznia 2019 mają w gdańskiej katedrze swego męczennika, to czas przewietrzyć zaduch. Zaduch, który na dobre zadomowił się w europejskich obiektach kiedyś sakralnych. Albo stoją puste, albo imprezki czy też magazyny, jak to za Stalina bywało... Przypomnę: Komisarze, których Stalin pogonił, zasiadają w owym Zachodzie pod Nickiem „Unia Europejska”.

„Mowa nienawiści” to bon mot podobny do „Ekstremy Solidarnościowej”. Chodzi o to samo - o wykluczenie; także o wymanewrowanie trudnej sytuacji - Może zmierzenie się z nią uda.

Mówią o nienawiści, czyli, o czym? Przypomnę. Platforma Obywatelska na ostatnim swoim żołdowym etapie próbowała zamknąć usta konkurencji politycznej, układając pod potrzeby zjawisko nienawiści, jak i zawiści.