Jerzy Kropiwnicki

W każdą rocznicę Krwawej Niedzieli na Wołyniu, czyli brutalnego i okrutnego zabójstwa ogromnej liczby Polaków mieszkających na Ukrainie słychać w Polsce głosy, iż „trzeba wybaczyć i zapomnieć”. Są nawet tacy, którzy już wybaczają. A ja uporczywie powtarzam: Proszę nie wybaczać w moim imieniu! Pochodzę z rodziny, która tam się otarła o śmierć w tamtym czasie. I nie widzę specjalnej różnicy między ukraińskimi bandytami z OUN-UPA a tymi z sowieckiego NKWD. Dziadek cudem uniknął śmierci z rąk „patriotycznych mołojców”, ale dopadli go ukraińscy NKWDziści.

Był czas, kiedy Sejm uchwalał jednego Patrona Roku – osobę godną tego miana i wartą upamiętnienia. Przy wielu okazjach przypominano jego szczególne zasługi dla Polski. Z czasem posłowie się „rozhasali” i mianowali coraz większą liczbę godnych tego miana, a Senat zaczął dorzucać swoich. Efekt? Kto dzisiaj wie, jakich mamy Patronów AD 2022? Ja – nie, choć kiedyś przywiązywałem dużą wagę do takich nominacji. Posłowie i senatorowie też się tym nie przejmują. Najwyraźniej uważają, że skoro już przegłosowali i wybrali, to wystarczy. To po co to wszystko.

Ambasador Ukrainy w Niemczech bardzo zrelatywizował zbrodnie OUN UPA na Polakach. Reakcja rządu Ukrainy była bardzo miękka – ograniczyła się do stwierdzenia, że to prywatne poglądy p. Ambasadora. Ambasador wypowiadający publicznie takie poglądy nie działa jako osoba prywatna. Powinien zostać odwołany albo zmuszony do publicznych przeprosin. Przeprosić powinien też rząd Ukrainy. Owszem, w życiowym interesie Polski jest wspomaganie Ukrainy w jej walce o niepodległość i integralność.

Coraz więcej jest narzekań na inflację. Jest to bowiem podstępny złodziej naszych dochodów. Wiemy, że jej źródła są poza granicami naszego kraju: covidowe zerwanie łańcuchów zaopatrzenia, ceny paliw wynikające z polityki OPEC oraz Rosji, polityka klimatyczna UE, ceny żywności rosnące wskutek wojny na Ukrainie… Nie mamy na to wpływu. Oczywiście – każdą inflację można stłumić. Nawet tę, której źródła są poza naszym zasięgiem. Trzeba „tylko” przy pomocy polityki pieniężnej i fiskalnej ograniczyć drastycznie wzrost dochodów i podnieść radykalnie ceny kredytów.