IV konspiracja

O ks. Janie oczywiście słyszałem, jak wielu Polaków, już w latach 1970. Swoim autorytetem chronił młodych opozycjonistów, którzy działali w Komitecie Obrony Robotników. Miał za sobą bohaterską służbę jako kapelan wojskowy w wojnie polsko-bolszewickiej i w Powstaniu Warszawskim.

Inspiracją do tych, poniżej umieszonych zdań jest wejście w nowy etap Kowalczyków po Maciosku – mój Wnuk przekroczył – uzyskał - dojrzałość obywatelską – 18 lat. No. My - z trochę bardziej zaawanasowanym peselem wiemy, że to dojrzale niemowlęctwo i o tym ten tekst. O niemowlęctwie ze starym peselem mającym toksyczny wpływ na młode pesele.

Tworzy się „nieświęta koalicja” atakująca Adama Glapińskiego ubiegającego się o II kadencję na stanowisku Prezesa NBP. Atakują go liberałowie i atakują go postkomuniści. Liberałowie uważają, że powinien o wiele wcześniej i o wiele ostrzej podnieść stopy procentowe. Twierdzą, że to byłaby skuteczna broń przeciw inflacji. Nie przyjmują do wiadomości, że minione miesiące obfitowały w nieprzewidywalne zdarzenia w sferze pozaekonomicznej, ale mające gospodarcze skutki.

Dwie wypowiedzi wskazanych, jak nazywamy głów Państw wywołały falę komentarzy, zdziwienia.

Papież Franciszek wczuł się w swoją po Piotrową funkcję chciałby z Moskwy ogłosić zwycięstwo dobra nad złem. Rozumiem to jako zgodę na ukrzyżowanie na Placu czerwonym na wzór świętego Piotra – głową w dół. Tyle tylko, że od ukrzyżowania do uznania Chrześcijaństwa minęło kilkaset lat.

Prezydent Andrzej doznał olśnienia i zobaczył wizję zupełnego zjednoczenia trenów Rzeczypospolitej do którego nigdy nie doszło, choć chęci były.