Związek Weteranów Trzeciej Konspiracji o/PT

Nadzwyczaj trudna sytuacja piotrkowskiej Prawicy. Mam ochotę się poddać. Moje lokowanie na Grzegorza Lorka jako miejsca skupienia organizacyjnego logistycznego powoli odbiera nadzieję; innego miejsca nie ma. O takiej totalnej nieprzydatności Antoniego Macierewicza, Jego zupełnego nieogarniania, nierozeznania w środowisku pisałem nie raz. Stan raczej tragiczny pan zupełnie nie ma ręki do ludzi.

Dziś o zjawisku pod skórą – polityczną skórą. Mowa o polityce z malej litery to po to aby nie używać słów bon motów tutaj lepiej pasujących.

Rozdzierałem już szaty nad tym, że polski zryw do tej pory formalnie – prawnie nie jest nazwany Narodowym Powstaniem. Ma to swoje konsekwencje i pomijam tutaj współczesne "wyścigi do kombatanctwa" – podziały polityczne wtedy niespostrzeżone (pod strzechą), nie uznanie Sierpnia ‘80 jako wydarzenia ponad koteryjnego – partyjnego.

XLIII List do Przyjaciół

Zwracam się, tym razem do koleżeństwa; w pierwszym rzędzie działaczy opozycji antykomunistycznej. Także do każdego kto poczuwa się w obowiązku świadczenia (na miarę możliwości) o ciągłości pokoleniowej w służbie politycznej małej i dużej Ojczyźnie Polsce.

Każdy widzi. Brakuje dokumentu, słowa publicznego, na którym można by się pochylić, oprzeć. A mamy. Korespondencję z Szefem urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych podpisuje szef od alkoholików. Nie schizofreników czy choćby homosiów. Mamy wiele chorób, ułomności. Ten fakt zostawiam na boku, rozumiejąc, że już taki podpis - popis nie pojawi się w oficjalnej korespondencji.

Mamy grupę tematyczną na portalu trybunalscy.pl założoną przed laty, po pierwszym spotkaniu w siedzibie NSZZ”S” z panią z IPN. Spotkanie robocze przed podjęciem publikacji kolejnej książki z serii.