Publikatory doniosły, iż b. Prezydent RP, „Ikona Solidarności i walki Polaków o niepodległość” czyli Lech Wałęsa. Postanowił zbrojnie wystąpić w obronie Sądu Najwyższego i że wybiera się do Warszawy w tej sprawie. Ostrzegł policję, że jeśli będzie próbowała mu przeszkodzić, to będzie walczył i że ma pozwolenie na broń. Gdy okazało się, że jego oświadczenie zawiera elementy groźby karalnej, nasz „bohater narodowy” stwierdził, iż „nikogo nie straszył” i „do nikogo nie zamierzał strzelać, ani na nikogo napadać”. A pozwolenie na broń, to mu kiedyś „załatwiono”. Błazenada. Przykro.

Przyjęcie Ustawy o IPN z jej paragrafami przewidującymi kary za niesprawiedliwe obciążanie Polaków jako narodu i Polski jako państwa za udział w zagładzie Żydów i awantura, jaka następnie się rozpętała, w szczególności w Izraelu i w USA pokazały jak bardzo potrzebne jest odkłamanie stereotypów krzywdzących nasze państwo i nasz naród.

III PR, tu przypomnę: bękart z Magdalenki, na dywanik jest wezwany. Ministry tłumaczą się z garba, którego nie mają. Przed kim się tłumaczą? Przed poślednim garniturem eurokołchozu. Jak to się stało, że jeden z ważniejszych a i młody jeśli chodzi o starą Europę żywioł stawiany jest do konta, a w nim upokarzany.

Jednym zdaniem, mówiąc, nic się nie zmieniło. Obecna władza w Polsce to koleżeństwo tych, których ówczesne gierki przerosły. Więcej! Z Kaczyńskiego robią Breżniewa, a ten udaje, że nie widzi.

Do niedawna płaciłem składki związkowe. Musiałem zawiesić członkostwo w związku zawodowym, bo tego wymaga ustawa od każdego członka Rady Polityki Pieniężnej. Ale w pewnych sprawach milczeć nie mogę. Uznaję bez zastrzeżeń innych niż te, które nakłada nasze prawo, że pracownicy mają prawo walczyć o swoje dochody i poprawę swych warunków pracy. Patrzę jednak ze smutkiem na praktyki ośmieszające niektóre zawody zaufania społecznego i podważające wiarygodność dokumentów o znaczeniu podstawowym, bo chronionym przez prawo naszego państwa.

Nie wypada cieszyć się z cudzego niepowodzenia. Ale nie wolno też przegapić szansy jaka dla naszego miasta i kraju się może otworzyć. Kryzys gospodarczy w Argentynie spowodował, że zdolność tego kraju i jego metropolii do zorganizowania „małego EXPO” stanęła pod znakiem zapytania. To otwiera ponownie szanse dla Łodzi i dla Polski. Czy będziemy umieli z niej skorzystać i sprostać wyzwaniom? Najtrudniejsze wyzwanie dotyczy nas samych – zwłaszcza władzy i opozycji w naszym kraju i mieście.