Zjednoczona Prawica wykazała się długim okresem trwałości. Zwykle w koalicjach centro-prawicowych tak dobrze nie bywało. Koalicja tworzona jako podstawa rządu Jana Olszewskiego rozpadła się zanim powstała. Odeszła KPN. Nie rokowały rozmowy z Kongresem Liberalno-Demokratycznym. Wrzało wewnątrz PC – w końcu tu się je udało opanować. Pęknięcie nastąpiło już po upadku rządu Olszewskiego. Rokowania nad następnym rządem prawicowo-centrowym pod auspicjami NSZZ „Solidarność” owocowały wycofaniem się z porozumienia przez KPN i PC jeszcze przed wyborami. Z konieczności powstał rząd koalicyjny z UW.

Ryszard Szurkowski to bohater Polaków mojego pokolenia. Drugi po Stanisławie Królaku zwycięzca Wyścigu Pokoju (czterokrotnie), a pierwszy w naszych dziejach Mistrz Świata (i to trzykrotnie) oraz drużynowy wicemistrz olimpijski (dwukrotnie) w kolarstwie szosowym. Nie bardzo wiadomo, po co zgodził się kandydować do Sejmu PRL z listy komunistycznej jako „poseł bezpartyjny” w kadencji trwającej od października 1985r do 3.czerwca 1989r. (!) Zmarł 1.02.2021. Za osiągnięcia sportowe był wielokrotnie odznaczany Orderem Odrodzenia Polski.

„Gazeciarze wykolegowali telewizorów” – takie zdanie usłyszałem dziś od taksówkarza. Jego zdaniem, wydawcy prasy namówili właścicieli firm telewizyjnych do całodniowego strajku przeciw „brakowi konsultacji” przy planowaniu nowego podatku na media, zwanego „składką”. W efekcie TVN i wszystkie stacje do niego należące i Polsat oraz jego „zależni” przez cały dzień i znaczną część nocy wyświetlali komunikat informujący o strajku. Odsyłali do zapoznania się ze szczególnymi przyczynami protestu do internetu.

Oczywiście nie będę się do tego odnosił. Powiem tylko, że przez 8 lat sprawowania mandatu (I i II kadencja) dokładałem do kosztów tej funkcji. Tak jest do dziś: trybunalscy.pl to służba także Samorządowi a to kosztuje.

Po II Wojnie światowej organizacje poszukujące zbrodniarzy doprowadziły do procesów kadry „Polen-Jugendverwahlager – Litzmannstadt”. W 1945 dwoje „wychowawców” – Edward August i Sydonia Bayer – zostało skazanych na karę śmierci. Wyroki wykonano w końcu tego roku. Jako ostatnia z kadry obozu stanęła przed sądem w Łodzi „wychowawczyni” Genowefa (vel Eugenia) Pol. W kwietniu 1974 została skazana na 25 lat więzienia. Twierdziła do końca swych dni, że była niewinna i padła ofiarą spisku. Wyrok odsiadywała w więzieniu w Rawiczu. Po zwolnieniu z więzienia, na początku lat 1990ych powróciła do Łodzi.

Jeden z proboszczów odmówił zaakceptowania apostatów jako rodziców chrzestnych. Nie mogli zrozumieć – dlaczego!? Przecież to taka miła uroczystość w rodzinie i w kręgu przyjaciół. Jak takim wytłumaczyć, że Chrzest jest Sakramentem Kościoła, z którego oni wystąpili? I że nie dają gwarancji, iż będą wspierać rodziców dziecka w katolickim wychowaniu dziecka. Inny proboszcz zażądał od kilku osób (ale nie od wszystkich, tylko od tych, w stosunku do których miał wątpliwości) przygotowujących się do bierzmowania podpisania oświadczenia o niepopieraniu tzw.

Rok temu po wysłuchaniu na terenie KL Auschwitz wypowiedzi b. więźnia Mariana Turskiego napisałem tekst – Nie bądź obojętny ! – jedenaste przykazanie ? – https://blogjw.wordpress.com/2020/01/29/nie-badz-obojetny-jedenaste-przy... argumentując, że „nie ma potrzeby tworzenia kolejnego i to dopiero 11 przykazania, ale respektowanie przykazania największego i już istniejącego od czasów biblijnych, które brzmi – „Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego.

Przypomnijmy najważniejsze fakty. Obóz dla polskich dzieci powstał w 1942. Administracja niemiecka utworzyła go na terenie przyległym do Litzmannstadt Ghetto przy ul. Przemysłowej. Zajmował 5 ha. Otoczono go drewnianym płotem. Nadzór zapewniały wieże strażnicze oraz funkcjonariusze służb niemieckich działający na terenie obozu. Więziono w nim dzieci polskie w wieku 6-16. lat. Trafiały tam one za drobne kradzieże, handel, jazdę tramwajem bez biletu, żebranie. Umieszczano tam także dzieci rodziców, którzy odmawiali podpisania volkslisty.

Całkiem niedawno publiczna TV (a we wtorek uczynił to również Dziennik Łódzki) przypomniała o istnieniu w naszym mieście niemieckiego obozu dziecięcego oraz o upamiętniającym tamte zbrodnicze niemieckie przedsięwzięcie Pomniku Martyrologii Dzieci zwanym „Pomnikiem „Pękniętego Serca”. Łodzianie indagowani na ten temat na ul. Piotrkowskiej „słabo kojarzyli”, a pewien ponad 30-letni mężczyzna stwierdził, że „jakoś to ukrywano”. Rzeczywiście w mediach łódzkich zbyt wiele nie mówiono, nie pisano, nie pokazywano. Ale ukrywać – niby kto miałby to czynić.