Historia Piotrkowa

XVIII List do Przyjaciół

Do wskazania następnie opisania (w jednym miejscu) podziemnej wojenki o lokalne korytko na tzw. prawicy zabieram się od lat. Z mojej rozrzuconej w latach pisaniny jasno to wynika. Wiadomo kto z kim i w jaki sposób rywalizuje.

Maniutkomanię, potem PROM (patriotyczny ruch ocalenia maniutkomanii) udokumentowałem. Zresztą to powszechna opinia, jedynie ją opisuje i w ten sposób tworzę historyczną dokumentację. Nikt inny tego nie robi. Dlaczego?

z naszego archiwum

Przeglądając zasoby archiwalne portalu natknąłem się na informację o Mszy świętej u Ojców Jezuitów. Informacja, artykuł, lekcja historii, jakiej dokonał Pasternik, skłania mnie do poinformowania, także zachowania pewnego porządku historycznego, że: Piotrkowianie także uczcili 60-tą rocznicę śmierci Romana Dmowskiego i to na Jasnej Górze w Częstochowie.

z naszego archiwum

Kto dziś z wszelakich wierchuszek, na co dzień, pamięta nieokiełznaną nadzieję polskiego Sierpnia i realizatorów idei po przełomie, np. Wacława Orzechowskiego? Niezliczoną ekspansję pomysłów, inicjatyw, programów. Kto oddaje szacunek (nie kupczy) nieznanemu działaczowi, patriocie, pracoholikowi? (Przypomnę, że niespacyfikowane nadzieje lat dwudziestych XX w, po dzień dzisiejszy dają owoce.) Oni są, aż strach pomyśleć: co by było, gdyby ich nie było? To oni ponoszą największe koszty, poniewierkę, są solą w oku BMW.