W dzisiejszy świąteczny wieczór politykę jako temat artykułu odkładam na bok. Pragnę natomiast zwrócić uwagę na inne niebezpieczeństwa związane z tzw. komercyjnymi programami telewizji. Mało kto zauważa pewne zagrożenia duchowe. Polsatowskie audycje „Dlaczego ja?” czy „Trudne sprawy” to moim zdaniem z premedytacją realizowane programy walki z rodziną, rodzicami (zwłaszcza z ojcem i pozycją mężczyzny w rodzinie, natomiast schlebianie najniższym instynktom kobiet). Trudno ukrywana radość z rozpadu rodzin.

Odrzucony przez kolegów, czy przegrany w sterowanym przez bezpiekę rynkiem - aparat PRL-owski co raz organizuje formy buntu, apelu; i czego tam jeszcze. W tych dniach z ich przekazu idzie sygnał o niehonorowym traktowaniu polskiego munduru, służących w PRL. To szczyt manipulacji i bałamucenie swoich potomków.

Kolejna ekipa rządowa, którą nazwę post prl-owską, zagubiła się w personalnym sosie. Nie będę nawiązywał do pierwszej Rzeczypospolitej, wiemy, kto, co i dlaczego doprowadziło ją do upadku.

Kolacja rządowa brnie jak wszystkie poprzednie ekipy na ścianę. Ewidentnie “Dobrej Zmianie” brakuje zmiany w tym, co zawsze prowadzi do upadku - personalnych toksyczności. Przypomnę tu totalne oderwanie się pisolandii od rzeczywistości z 2007 roku. Cymbały myślały, że zerwanie kadencji umocni ich we władzy państwowej.

Trochę inaczej niż katolewicowe lub liberalne media w poprzednim artykule spojrzałem na Papieża Jana XXIII. Niemniej nie rozumiem, jak można było pod względem politycznym i kulturowym dokonywać „aggiornamento” (pod względem religijnym Jan XXIII wcale nie był aż tak „postępowy”) w takim świecie, w którym zagrożeń było bez liku (komunizm, socjalizm, liberalizm itp).

W ostatnim okresie sporu politycznego w naszym kochanym kraju pojawił się kolejny bon mot: „opozycja totalna”. Obrazowo pokazuje ona nielogiczne, toksyczne zachowania „strąconych z piedestału” (to mój skrót). Widzę, że z tego bon motu wychodzi nam kolejny epitet szufladkujący, niszczący polski przyrodzony żywioł. Wpisuję ten epitet na listę tych, które nas naznaczyły i uwięziły: Zaplute Karły Reakcji, Oszołomy, Ciemnogród, Mohery. Stop! Wiem, co jeden z drugim teraz myślisz i jak mnie w swym sercu potraktujesz.

Refleksja osobista. Los rzucił mnie na lotnisko w Siewiernym w 9 dniu po katastrofie. Była to prywatna wycieczka do Katynia. Byliśmy na miejscu tragedii. Widziałem teren od ulicy głównej, od wejścia na lotnisko i na miejscu złożenia kamienia. Kamień położono w miejscu upadku salonki. Widok tak przygnębiający i zarazem niebudzący wątpliwości co do tego, że mamy do czynienia przede wszystkim z oszustwem.