80 lat temu w pełnej nadziei na dożywotnie żołdy, wiele razy przeformowywane, bojówki komunistycznej młodzieży dzielnie służyły nowej komunistycznej na końcu pracy i panu z Moskwy - zarządcy.

Wnuczęta nafaszerowane podobnie do babci i dziadków obietnicami owych żołdów i wygodnego życia służą za obiecaną mannę w przyszłości. Służą nowemu hegemonowi także komunistycznemu, który szefostwo z Moskwy do Brukseli wyprowadził.

Trzeba nam sobie przypomnieć w jakich okolicznościach Eurokołchoz ewakuował swego parobka Donalda T. Taka potrzeba, aby zrozumieć obecny rwetes budowniczych nowego kolejnego tym razem brukselskiego komunizmu. Możemy naocznie zobaczyć nie tylko opiekę nad agenturą, troską o włożony kapitał polityczny na w tym wypadu marionetkę Donalda.

z naszego archiwum

Referendum 2023 PT - że niby nie odbyło się, to rozejrzyjmy się po okolicy.

Akademia Piotrkowska.

Moja cierpliwość spolegliwość w spr. nie odzywania się w programie umniejszania pana Jana Olszewskiego jako Patrona Uczelni została przerwana. Przerwana wypowiedzią pana Domarańczyka Waldemara. Kogoś kto już dawno powinien odnieść się do "mordu" na swym poprzedniku Kaźmierzu Maciołku. To jest temat do pokazania także upamiętnienia np. Patronatem Akademii Piotrkowskiej.

W Biuletynie Informacji Publicznej IPN znalazłem m.in. informację, że donosiło na mnie w latach 1980-1989 2 kandydatów na Tajnych Współpracowników oraz 10 Tajnych Współpracowników SB o pseudonimach:

„Jeżewski”, „Derek”, „Łukasz, „Wacław”, „Piotr”, „Gryf”, „Chemik”, „Nowak”, „Mikołaj” w Łodzi oraz „Muzyk” z Piotrkowa. Doniesienia niektórych z nich były znane prokuratorom, którzy zapowiadali żądanie dla mnie kary śmierci, jako działaczowi „antykomunistycznemu”.

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

5 czerwca 2023

W rządzie Jana Olszewskiego byłem ministrem pracy. Brałem udział w tym posiedzeniu Rządu, na którym analizowany był i zatwierdzany tekst umowy z Federacją Rosyjską – następcą ZSSR. Zachowanie ministra spraw zagranicznych i jego współpracowników było dziwne. Najpierw upieranie się przy tezie, że „umowa ma być taka jak każda inna umowa międzynarodowa”. Premier stanowczo zarządził, że preambuła tej umowy musi odnotować zło okresu ZSSR w historii naszych narodów.

Nie miałem zamiaru brać udziału w tych wyborach. Wątpiłem w ich autentyczność. Nie od razu uświadomiłem sobie, że mają one charakter referendum w stosunku do PRL. Zostałem „wrobiony” w zaangażowanie przez zaprzyjaźnionego wówczas mec. Karola Głogowskiego, który reprezentował mnie przed Sądem Pracy w walce o powrót do pracy na Uniwersytecie Łódzkim. Podziwiałem przy tym sprawność jego myślenia o polityce i interpretacje słów i działań. Z mediów dowiedziałem się, że postanowił kandydować do Senatu i że mnie ustanowił swoim pełnomocnikiem. Nie potrafiłem tego zdezawuować.

John Abraham Chikama Onyekwere, znany w Polsce jako John Godson (czyli Jan Syn Boży), Nigeryjczyk z urodzenia, który uzyskał polskie obywatelstwo, mieszkający obecnie w Nigerii, przypomina czasami o sobie łodzianom. Wszak był tu radnym i tu został wybrany do Sejmu. A poza tym był w Polsce pastorem i nauczycielem języka angielskiego Niektórzy z nas pamiętają, jego opowieści na temat przyczyn, motywów jego przyjazdu do Polski. Przeczytał rzekomo w prasie o prześladowaniach księży w Europie Wschodniej i postanowił tu dawać świadectwo swej wiary i bohatersko stawiać czoła prześladowcom.