Jacek Łukasik - blog

Sięgnę tutaj do bardzo dalekich czasów, opisanych w Piśmie Świętym, w 2 Księdze Machabejskiej. Otóż naród wybrany znajdował się wówczas pod panowaniem greckiej dynastii Seleucydów, wywodzącej się od jednego z wodzów Aleksandra Wielkiego. Jeden z królów tej dynastii, Antioch IV Epifanes zabronił Żydom wyznawać i praktykować wiarę w Jedynego Boga. Zamiast tego wprowadził przymus uczestnictwa w kulcie pogańskich bóstw greckich. Bardzo wielu starotestamentalnych kapłanów stanęło w obronie wiary, często ponosząc męczeńską śmierć. Wielu z nich jednak nie zdało egzaminu.

W myśl naszej wiary troska także o własne zdrowie jest, jak pisze profesor Kinga Wiśniewska – Roszkowska obowiązkiem moralnym. Wielu ludzi skarży się w dorosłym życiu na problemy zdrowotne. Część z nich z tego powodu buntuje się nawet przeciwko Bogu? Pomijam tutaj niezawinione przypadki, bo na pewno i takie istnieją. Ale części z tych ludzi chętnie bym zadał kilka pytań: Czy to Pan Bóg kazał Ci nadużywać alkoholu, albo wręcz nie trzeźwieć tygodniami? Czy Stwórca kazał Ci gasić jednego papierocha drugim? Czy nakazał wprowadzać się w euforię za pomocą trawki?

W przekaziorach trwa festiwal zachwytów nad prostotą, ubóstwem, skromnością itp. cechami nowego Papieża. U mnie zapaliło się z pięć czerwonych lampek. Dlaczego? Pochwały Papieża Franciszka pochodziły przeważnie z mendiów wrogich Kościołowi katolickiemu („Gazeta Wyborcza”, TVN). Ponadto starano się przeciwstawiać styl Franciszka stylowi Benedykta XVI, którego przy okazji odsądzano od czci i wiary, a nawet stylowi Jana Pawła II. Według wspomnianych przekaziorów tamci Papieże to wstecznicy, zacofańcy itp. Niepokoić mogły też ich sugestie, jakoby Papież miał zrewidować nauczanie katolickie np.

Latem naprawdę warto opuścić miejskie mury i wybrać się na łono natury. Podziwiać piękno ojczystej przyrody. Mogą nam go zazdrościć zachodnie narody. Kiedyś dziwiono się, że w sezonie ogórkowym, ten, kto nie musiał przebywał w mieście – naprawdę mi w to uwierzcie! Czasem przyda się trochę spartańskich życia warunków – zahartuje to nas pośród życia kłopotów oraz codziennych frasunków! Zapoznasz się tam bliżej z dzikimi i domowymi zwierzętami – rzecz prawie niemożliwa w mieście między betonowymi blokami.

Być może słowa te zdadzą się truizmem, ale pragnę tu nawiązać do ostatniego swojego artykułu „Wokół Holocaustu”. Powtórzę jeszcze dosadniej: GDY BADANIA NAUKOWE REGULUJE SIĘ PRAWNIE, NP. POPRZEZ INSTYTUCJĘ TZW. KŁAMSTWA OŚWIĘCIMSKIEGO, KOŃCZY SIĘ NAUKA, A ZACZYNA POLITYCZNA PROPAGANDA. Wszelkie rekordy zaś bije w robieniu z nauki propagandy bije zaś pewna osławiona gazeta (nie wymieniam celowo jej tytułu, by nie narażać się na proces, gdy napiszę, że podejrzewam ją o danie sygnału do zamordowania Pana Doktora Dariusza Ratajczaka – forma grzecznościowa i wielkie litery zamierzone).

Naprawdę trudno poruszać tę kwestię nie tylko ze względu na niesłychany terror politpoprawności (vide tragiczny los doktora Dariusza Ratajczaka), ale również z powodu złożoności tematu. Nie zamierzam w najmniejszej mierze negować praw narodu żydowskiego do czczenia swoich ofiar. Niemniej wyłaniają się pewne zastrzeżenia w innych związanych z Holocaustem kwestiach. Po pierwsze Żydzi nie byli jedyną grupą skazaną na zagładę. Drugą stanowili Romowie (Cyganie). I trzecia grupa to według terminologii hitlerowskiej „słowiańscy podludzie” (Polacy, Rosjanie, Białorusini itp.).

Wyjdę od stwierdzenia, że filozofia wbrew pozorom nie jest nauką oderwaną od życia. Wręcz przeciwnie – organizacja państwa i życia społecznego zawsze wynika z określonych koncepcji filozoficznych. Świadczy o tym najdobitniej dzieło Platona „Państwo i prawa”. Pomysły tego gnostyka niestety są dzisiaj realizowane w większości państw naszego kręgu cywilizacyjnego. Platon rozgrzesza elitę ze wszystkich niegodziwości i głupstw, dlatego że to ona (elita) tak mówi lub postępuje.

Majestatyczne stare katedry, jak Notre Dame w Paryżu, katedra w Kolonii, katedra w Gnieźnie, surowe, proste romańskie i strzeliste gotyckie, bogato, acz harmonijnie zdobione renesansowe, kapiące od przepychu barokowe i spokojne klasycystyczne kościoły i kaplice z jednej strony, a z drugiej strony współczesne świątynie – jakieś niekształtne w swych bryłach, wewnętrznym wystrojem głównie z powodu wszechobecnej bieli ścian przy równoczesnym braku witraży w oknach i ogromnych niewypełnionych przestrzeni przypominające bardziej biurowiec niż miejsce kultu.

Niejasną postacią pozostaje dla mnie redaktor naczelny tego dziennika – Tomasz Wołek. W 1996 r. przestał być redaktorem naczelnym „Życia Warszawy”, po wygranej w wyborach prezydenckich w 1995 r. Aleksandra Kwaśniewskiego. (Wołek działał wówczas w sztabie wyborczym Lecha Wałęsy). Dziennik zdobył sobie popularność zwłaszcza cyklem artykułów „Wakacje z agentem” , w których opisywał wspólne wakacje rosyjskiego szpiega, Władimira Ałganowa i Aleksandra Kwaśniewskiego. Kwaśniewski wytoczył gazecie proces, który wygrał.

Wspomnę w tym artykule niestety niesławnej pamięci Akcję Wyborczą „Solidarność” (AWS). Partię rządzącą Polską w latach 1997 – 2001, początkowo w koalicji z jeszcze bardziej niesławną partią „ludzi rozumnych” czyli Unią Wolności, czyli współtwórczynią razem z postkomunistami tego bajzlu nad bajzle, zwanego III RP.

Tym razem zamierzam się zając problemem dyskryminacji mężczyzn na polu zawodowym. Media aż grzmią od walki z rzekomą dyskryminacją kobiet w dziedzinie zatrudnienia. Reklamuje się nam raz po raz różne programy „wyrównywania szans kobiet na rynku pracy”. Promuje się różne programy wsparcia dla biznesu prowadzonego przez kobiety. Wszelkie „wyrównywanie” przez państwo rodzi nieubłagane skojarzenia z Prokrustesem, bohaterem jednego z mitów greckich. Był to zbójca, który ludzi napadniętych przez siebie próbował dopasować do łoża.

Może motywem postępowania Tuska, Komorowskiego i PO nie są w głównej mierze ustalenia masońskie albo zalecenia WSI? Może za ich „proeuropejskością” stoi w głównej mierze przyczyna zgoła prozaiczna? Może wg nich warto metodycznie likwidować państwo polskie wg poleceń z Brukseli? Może zaproponowano im za to intratne apanaże w Unii Jewropejskiej? Już w 2004 r. Dariusz Hybel pisał w „Najwyższym Czasie” że za olbrzymie pieniądze wypłacane europosłom „Łatwiej zapomnieć o interesach własnej ojczyzny – coś przecież musi wynagrodzić krótką pamięć i zanik patriotyzmu.

Chodzi mnie o miesięcznik, następnie kwartalnik, a potem znów miesięcznik – „Chrześcijanin w Świecie”. Pismo wydawane było przez Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych (ODiSS). Ośrodek utworzyli w kwietniu 1967 roku z inicjatywy Jerzego Zawieyskiego Janusz Zabłocki i działacze katoliccy związani z warszawskim Klubem Inteligencji Katolickiej i zespołem redakcyjnym „Więzi”, którzy stawiali sobie za cel odrodzenie ruchu chrześcijańsko – demokratycznego w Polsce.

Maj z Dniem Matki i czerwiec z Dniem Ojca prowokuje mnie do poruszenia tego tematu, jako że mój śp. Tato byłby, a Mama podobnie jak dzięki Bogu żyjący jeszcze Ciocie i Wujkowie są ludźmi starszymi. Jakąż radość sprawia mnie, człowiekowi w średnim wieku, gdy Mama spotka się z dalej mieszkającymi swoimi Kuzyn(k)ami, gdy wspominają dawne czasy i radują się sobą.

Mendia pisząc o wojnach i rozruchach najczęściej poruszają temat gwałtów na kobietach. Na pewno dla tych kobiet jest to bardzo bolesny problem. Nie można jednak zaprzeczyć, że ten temat jest medialny. Przekaziory natomiast zupełnie lekceważą życie mężczyzn. Czy zająkną się chociażby jednym słowem o tym, że najliczniejszymi śmiertelnymi ofiarami wojen są mężczyźni (i to bardzo często niekoniecznie na skutek walki zbrojnej).

A co jest tą plagą? Zachęcanie przez przekaziory kobiet do pewnego zachowania wobec mężczyzn, które jest połączeniem przemocy fizycznej i psychicznej. Chodzi mi o bicie po twarzy (policzkowanie). Nie wyobrażam sobie większego poniżenia i sponiewierania kogoś niż uderzenie w twarz. A czy jest jakikolwiek film, który nie zawiera obrazu spoliczkowania mężczyzny przez kobietę (często wielokrotnego), obrzucenia go przedmiotami, a dwa amerykańskie filmidła zawierały obraz batożenia (dosłownie) przez kobietę mężczyzny po twarzy.

Po morderstwie kilkudziesięciu osób w Norwegii przekaziory zaczęły jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zaczęło oskarżać – a to muzułmanów, a to fundamentalistów chrześcijańskich, a to skrajną prawicę. Wszystkie z tych oskarżeń okazały się przysłowiowymi strzałami kulą w płot. Czy przeproszono którąkolwiek z wymienionych grup? Akurat! Gdzieżby przekaziory mętnego nurtu zniżyły się do przepraszania osób pomówionych przez siebie! To jest niestety czwarta, a raczej pierwsza władza i wierni uczniowie Lenina i Goebbelsa, który powiedzieli: rzucajcie błotem, a zawsze coś przyschnie.

Zapyta się ktoś ze zdziwieniem: z tych lewaków i feministek? Z lewactwa czy feminizmu oczywiście nie, ale…

PO w walce z przeciwnikami politycznymi sięga po wypróbowany i w ścisłym rozumieniu stalinowski sposób walki z przeciwnikami politycznymi. Chodzi tu o walkę z „mową nienawiści” i „faszyzmem”. No cóż, indolencja polskiego społeczeństwa w zakresie historii jest olbrzymia. Kto wie, że faszyzm to istniał we Włoszech i miał niewiele wspólnego z nazizmem (hitleryzmem). Dla Mussoliniego Hitler był „przestępcą i pederastą”. Faszyzm włoski w gruncie rzeczy nie był totalitaryzmem, lecz raczej bardzo radykalnym autorytaryzmem.

Rządowi PO i prezydentowi Komorowskiemu - Bóg zapłać sprawiedliwie.
WSI? i GRU? za zamordowanie 96 osób w Smoleńsku - Bóg zapłać sprawiedliwie.
"Gazecie Wstrętnej" za zaszczucie i prześladowanie, a także "nieznanym sprawcom" za zamordowanie doktora Dariusza Ratajczaka - Bóg zapłać sprawiedliwie za działania "seryjnego samobójcy" i jego ofiary śmiertelne - Bóg zapłać sprawiedliwie
za opluwanie Polski i polskości - Bóg zapłać sprawiedliwie
za niszczenie wolności i wolnych mediów - Bóg zapłać sprawiedliwie

Kogo nam media narzucają na idoli?

To oczywiście hasło "Równa praca za równą płacę". Niby słuszne. Tylko czy ta praca jest naprawdę równa?

Zajmę się teraz tymi mężczyznami, którzy chyba w życiu każdego z nas odgrywają największą rolę. Chodzi o naszych Ojców, naszych Drogich Tatusiów. Chyba przez dzisiejsze przekaziory nikt nie jest bardziej opluwany, oczerniany i zniesławiany, jak oni. Przypisuje się im wszelkie możliwe grzechy. Z wszystkich ojców w propagandzie robi się pijaków, prymitywnych agresorów. Oglądając niektóre programy na TVN lub Polsacie można wręcz odnieść wrażenie, że większość z nich to pedofile. Oj, te mendia naprawdę dokładają wiele starań, żeby wzbudzić nieufność dzieci do ojców.

Ojcowie jezuici poinformowali niedawno, że przestaną wydawać wychodzący w Warszawie "Przegląd Powszechny" ze względu na trudności finansowe. Mimo katolewicowego charakteru jednak trochę żal, chociażby ze względu na tradycje pisma. Jego poprzednikiem był założony w 1870 r. "Przegląd Lwowski". W 1883 r. jego redakcja m. in. z powodów finansowych zwróciła się do władz Towarzystwa Jezusowego o to, by zakon jezuitów przejął pismo. Tak się też stało, z tym, że w styczniu 1884 r. zakon jezuitów wydał pierwszy numer miesięcznika pt. "Przegląd Powszechny".

Tą brudną wodą jest zaklęcie "a na Zachodzie". Ten Zachód dla wielu staje się jakimś dziwnym pogańskim bóstwem. Nie posiadam się z oburzenia, jeżeli ktoś krytykuje piłkarza Przemysława Tytonia za wypowiedź o jego wierze. I uzasadnia się to rzekomą kompromitacją przed "laickim Zachodem". Czy wszystko na tym mitycznym Zachodzie jest takie godne pochwały? Aborcja, "małżeństwa" homoseksualne, plaga rozwodów, eutanazja? Kobiety prawie w zupełności pozbawione kobiecego ciepła i wdzięku?

Nie posiadam się z oburzenia widząc bezczelność, chamstwo i cynizm Dworaka. Mówi o 9 tys. listów, podczas, gdy już jest 2 miliony 200 tysięcy podpisów w obronie TV Trwam. Gdy ojciec Rydzyk zwraca mu na to uwagę,wyjeżdża z MORDĄ (tak, nie myślę tego wygładzać): Niech mi ksiądz nie przerywa. Coś obecnej władzy się pomyliło: kto komu ma służyć: społeczeństwo władzy, czy raczej odwrotnie, co dopiero jest stanem naturalnym.

Korzystając z okresu Wielkiego Postu zwrócę uwagę na poważny grzech naszych środowisk (patriotycznych, katolickich, wolnościowych) itp. Sobie też mam wiele w tej kwestii do zarzucenia. Z naszej strony zaniedbania, a ze strony rządzącej razwiedki straszliwych zbrodni. Chcę tutaj trochę miejsca poświęcić jednej sprawie. Zgnojeniu, zaszczuciu i najprawdopodobniej zamordowaniu dra Dariusza Ratajczaka.

Nie chodzi mi w tym miejscu o zniesioną przez szubieniczników karę śmierci lub zniesioną przez złodziei karę konfiskaty mienia (oba bardzo trafne określenia pochodzą od niezrównanego redaktora Stanisława Michalkiewicza).

Arogancja, buta, przekonanie o własnej bezkarności, a zwłaszcza totalitarne praktyki PO sięgają zenitu.